بهسازی ساختمان و مزایای آن به چه معناست؟

با سلام خدمت همه همراهان مجله رادیب ، با یک مقاله متفاوت در مورد بهسازی ساختمان در خدمت شما عزیزان هستیم. ساختمان هوشمند ساختمانی است که از فناوری برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده می‌کند که برای امکان استفاده خودکار، کارآمد و اقتصادی از منابع و در عین حال حفظ محیطی امن و دلپذیر برای ساکنان استفاده می‌شود.

فناوری ساختمان های هوشمند در بیشتر مواقع یکی از ویژگی های اصلی هر ساخت و ساز جدید است. اما اکثر ساختمان های موجود با این فناوری طراحی نشده اند !!!

این همان جایی است که بهسازی و مقاوم‌سازی وارد می‌شود. برای مبارزه با چالش‌های تغییرات آب و هوایی و فراهم کردن یک محیط بهینه برای ساکنان، مدیران ساختمان‌ها و صاحبان املاک اکنون فناوری را به ساختمان‌های قدیمی معرفی می‌کنند تا آنها را هوشمند کنند.

خلاصه ای از موارد زیر را ارائه خواهیم داد:

• ساختمان های هوشمند چیست و چرا اهمیت دارند؟
• بازسازی ساختمان به چه معناست؟
• نحوه مقاوم سازی ساختمان با فناوری حسگر
• 5 مزیت مقاوم سازی ساختمان ها با فناوری حسگر

ساختمان هوشمند چیست؟

به طور معمول، یک ساختمان هوشمند یک «ساختمان جدید» است که در آن از فناوری اینترنت اشیا (IoT)، سیستم‌های مدیریت ساختمان و هوش مصنوعی برای کنترل و بهینه‌سازی عملکرد یک ساختمان استفاده می‌شود. حوزه های خاصی که مدیریت می شوند عبارتند از:

• بهره وری انرژی و پایداری
• بهره برداری از اِشغال ها
• بهینه سازی محیطی
• رفاه کارکنان
• امنیت
• رعایت بهداشت و ایمنی

چرا ساختمان های هوشمند مهم هستند؟

زمانی که جامعه نسبت به محیط زیست بسیار آگاه تر می شود ابتکارات جهانی برای رسیدگی به برخی از این مسائل بیشتر می شود

1. توافقنامه پاریس در سال 2015، که 196 کشور آن را امضا کردند، با هدف کاهش گرمایش جهانی و ایجاد انعطاف پذیری در برابر تغییرات آب و هوایی.
2. قانون محلی 97 در نیویورک، که در نظر دارد تا سال 2030، 40 درصد از انتشار کربن از ساختمان ها را کاهش دهد.
3. ابتکارات محیطی، اجتماعی و حاکمیت شرکتی (ESG) به معیارهای ارزیابی حیاتی تبدیل می شوند که توسط سرمایه گذاران، کارفرمایان و کارمندان مورد استفاده قرار می گیرند.

همراه با سایر عوامل اجتماعی و اقتصادی مانند تغییر شیوه های کاری (کار هیبریدی) و نیاز مداوم به کاهش هزینه ها، به این معنی است که همه سازمان ها امروز باید فناوری ساختمان هوشمند را در نظر بگیرند.

بهسازی دیجیتالی به چه معناست؟

مقاوم‌سازی ساختمان‌های قدیمی‌تر شامل استفاده از همان فناوری مبتنی بر اینترنت اشیا است که در یک ساختمان هوشمند مدرن وجود دارد تا بهره‌وری انرژی و عملکرد سازه را بهبود بخشد.

داده‌های جمع‌آوری‌شده برای شناسایی مکان‌هایی که به تغییرات در ساختار یا سیستم‌های ساختمان نیاز است، مانند تجهیزات گرمایش، تهویه، و تهویه مطبوع (HVAC) برای تحقق بازده انرژی یا کاهش تقاضای انرژی استفاده می‌شود. همچنین برای تعیین مناطقی که نیاز به تغییرات در زیرساخت ساختمان است، مانند تعویض پنجره استفاده می شود.

از هر 10 ساختمان در بریتانیا و ایرلند 9 ساختمان باید به صورت دیجیتالی مجهز شوند تا تا سال 2050 به صفر برسند.

این گزارش همچنین تاکید می کند که بسیاری از سازمان ها در حال حاضر بر مصرف انرژی خود (80%) نظارت ندارند و نزدیک به 30% از انرژی ساختمان هدر می رود. هر دو آمار تکان دهنده هستند.

پیشرفت در فناوری اینترنت اشیا اکنون به این معنی است که خدمات بیشتری را می توان در یک ساختمان مقاوم سازی شده ارائه کرد تا آن را هوشمندتر کند. این موارد شامل نظارت بر کیفیت هوا، کاهش هدر رفت آب و اشغال فضا است.

نحوه مقاوم سازی ساختمان

برای مقاوم سازی موثر یک ساختمان، اطلاعات دقیق و مرتبط از تمام مناطق سازه مورد نیاز است. این داده‌ها به بهترین وجه با استفاده از حسگرهای اینترنت اشیا که اطلاعات ثبت‌شده را جمع‌آوری و به یک فروشگاه مرکزی منتقل می‌کنند، به دست می‌آیند، جایی که می‌توان آن‌ها را پردازش کرد.

از حسگرهای اینترنت اشیا می توان برای جمع آوری انواع مختلف اطلاعات از جمله دما، لمس، مجاورت، آب، رطوبت، CO2 و حرکت در هر مکانی استفاده کرد.

با پیشرفت تکنولوژی، اندازه سنسور و پیچیدگی نصب به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و نصب آنها را دقیقاً در جایی که نیاز است بسیار آسان می کند. بنابراین، نصب در یک ساختمان قدیمی، چه در محیط های کاری یا روی تجهیزات موجود، بسیار ساده تر می شود و می تواند توسط پرسنل غیر فنی انجام شود.

با داده‌های جمع‌آوری‌شده ذخیره‌شده در سرور، اطلاعات از هر کجای دنیا قابل دسترسی است و می‌توان آن‌ها را برای ارائه گزارش‌های هم‌زمان یا مبتنی بر روند تجزیه و تحلیل کرد. این داده های واقعی، زمانی که تجزیه و تحلیل شوند، می توانند به عنوان مبنایی برای استراتژی سازمانی و تصمیم گیری در مورد بهره وری انرژی، رعایت بهداشت و ایمنی، رفاه کارکنان و موارد دیگر مورد استفاده قرار گیرند.

5 مزیت بالقوه بهسازی دیجیتال

1 - بهره وری انرژی
سنسورهای دما را می توان برای کمک به شناسایی اتلاف انرژی استفاده کرد. با قرار دادن این دستگاه‌ها دقیقاً در جایی که مورد نیاز است، مثلاً در کنار بخاری، نزدیک پنجره یا مستقیماً روی یک سیستم تهویه، می‌توان دما را دقیق اندازه‌گیری کرد.

داده های جمع آوری شده را می توان در مقایسه با اطلاعات قبلی تجزیه و تحلیل کرد و برای شناسایی تغییرات ناگهانی و روندها در طول زمان استفاده کرد. شرکت ها به سرعت و به راحتی قادر خواهند بود مناطق مشکل ساز مانند گرمایش بیش از حد، تهویه بیش از حد، یا عایق بندی ضعیف را شناسایی کنند.

با تغییر برنامه های گرمایش، استفاده از تهویه کنترل تقاضا (DCV) برای خودکارسازی تهویه بر اساس نیازهای واقعی، یا جایگزینی سازمان های قدیمی و ناکارآمد پنجره ها به طور فعال قادر خواهند بود مصرف انرژی خود را کاهش دهند.

پس از تغییرات در زیرساخت ساختمان، داده‌های جمع‌آوری‌شده نشان‌دهنده روند نزولی در دمای اداری و استفاده از تهویه و همچنین دمای بالاتر در مجاورت پنجره‌های جدید است که نشان‌دهنده اتلاف حرارت کمتر است. بنابراین این تغییرات باعث صرفه جویی در انرژی، هزینه و کاهش انتشار کربن می شود.

2 - کیفیت هوا

نظارت بر CO2 در یک ساختمان می تواند منجر به شناسایی تجهیزات معیوب شود، به عنوان مثال. واحدهای خنک کننده قرار دادن حسگرهای CO2 روی تجهیزات می تواند به شرکت ها کمک کند تا هم افزایش و هم روندهای مربوط به غلظت CO2 را ببینند.

افزایش ناگهانی معمولاً ناشی از خرابی تجهیزات است، شناسایی سریع سازمان را قادر می سازد تا قبل از اینکه مشکلی حیاتی شود و بر رفاه کارکنان تأثیر بگذارد، به آن رسیدگی کند.

3 - انطباق لژیونلا
در ساختمان‌های قدیمی‌تر، تشخیص جریان آب در لوله‌کشی هم دشوار است و هم اندازه‌گیری آن دشوار است. اگر آب در لوله ها راکد بماند، در محدوده دمایی 18 و 48 درجه سانتیگراد (64.4 و 118.4 فارنهایت)، ممکن است باکتری لژیونلا رشد کند. در صورت عدم درمان، این باکتری می تواند باعث بیماری لژیونر، یک بیماری تنفسی کشنده شود. در حال حاضر قوانین سختگیرانه ای در رابطه با شناسایی و کنترل آن وجود دارد.

در نتیجه، بسیاری از سازمان‌ها زمان، پول و منابع صرف می‌کنند تا آب را از تمام لوله‌های خود خارج کنند، زیرا نمی‌دانند کدام لوله‌ها استفاده شده‌اند.

سنسورهای دما که روی لوله های آب یا در مجاورت آن قرار می گیرند می توانند دمای آب موجود در لوله را ثبت کنند. این داده ها را می توان در طول زمان تجزیه و تحلیل کرد و نشان می دهد که چه زمانی تغییرات دمایی در آب رخ داده است. این تغییرات تعیین می کند که آیا لوله استفاده شده است یا خیر. اگر لوله استفاده نشده باشد، می توان آن را شستشو داد.

با این حال، برای لوله هایی که تغییر دما نشان می دهد آب حرکت کرده است، نیازی به شستشو، صرفه جویی در آب، منابع و هزینه نخواهد بود.

4 - تشخیص اشغال

سنسورهای اشغال میز و PIR داده‌هایی را در مورد تعداد دفعات اشغال میزها، دفاتر و اتاق‌های جلسه جمع‌آوری می‌کنند. تغییرات دمایی کوچک روی میز در نتیجه دمای بدن ایجاد می شود. با استفاده از تجزیه و تحلیل، می توانید تعیین کنید که آیا یک میز اشغال شده است یا خیر.

سنسورهای سقفی PIR که در مناطق اداری یا اتاق‌های جلسه قرار می‌گیرند، حرکت را تشخیص می‌دهند. داده های ثبت شده نشان می دهد که آیا حرکتی در ناحیه ای که سنسور در آن قرار دارد وجود دارد یا خیر.

برای این حسگرها، داده ها در زمان واقعی جمع آوری شده و در فضای ابری ذخیره می شوند. دسترسی کارکنان به داده های تجزیه و تحلیل شده از طریق وب یا یک برنامه مبتنی بر تلفن، به آنها امکان می دهد تا به سرعت میز یا اتاق رایگان را پیدا کنند.

این کار با از بین بردن زمان تلف شده هنگام جستجوی یک فضای کاری در دسترس، کارایی و بهره وری را بهبود می بخشد. همچنین ناامیدی کارمندان از جستجوی یک میز یا اتاق در دسترس را برطرف می کند.

5 - رفاه کارکنان
حسگرهای مجاورت، در ترکیب با سنسورهای اشغال، می‌توانند تعداد دفعات استفاده از سرویس‌های بهداشتی، میز و اتاق‌های جلسه را پیگیری کنند. این داده ها را می توان تجزیه و تحلیل کرد تا مشخص شود که کدام مکان ها به شدت مورد استفاده قرار گرفته اند و بنابراین نیاز به تمیز کردن دارند. این به یک شرکت اجازه می‌دهد هم برنامه نظافت خود را متناسب با نیازهای واقعی بر اساس استفاده تنظیم کند و هم بر قرارداد نظافتی که دارد نظارت کند و احتمالاً تغییر دهد.

حسگرهای لمسی را می توان در هر مکان مربوطه مستقر کرد تا به عنوان یک پنل بازخورد، دکمه خدمات یا برای نظرسنجی عمل کند. این حسگرها را می توان بر روی لوازم خانگی، تجهیزات، میزهای پیشخوان یا میزهای پذیرش قرار داد تا کارمندان، مشتریان یا مستاجران بتوانند فورا خدمات را درخواست کنند.

حسگرهای آب می توانند نشانه اولیه نشت آب از لوله ها، سیستم های خنک کننده و یخچال ها را ارائه دهند. شناسایی آب غیرمنتظره اجازه می دهد تا اقدامات پیشگیرانه برای محدود کردن مجدد مشکلات احتمالی انجام شود.

نتیجه گیری نهایی 

همه ما به اندازه کافی خوش شانس نیستیم که در یک ساختمان هوشمند پیشرفته کار یا زندگی کنیم. اما ما با مقاوم‌سازی ساختمان‌های قدیمی با فناوری حسگر، و همچنین شرکت‌ها می‌توانند ضمن حفظ سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات، از خدمات مشابه بهره ببرند.

استفاده از طیف وسیعی از حسگرهای امن، قوی، با کاربری آسان و طولانی مدت در زیرساخت‌های ساختمانی موجود یا متصل به تجهیزات قدیمی‌تر، هر سازمانی را قادر می‌سازد تا داده‌های با کیفیت خوب، دقیق و لازم را جمع‌آوری کند. سپس می‌توان از آن برای کمک به استراتژی انرژی، کار ساختمانی، بهبود شیوه‌های کاری و انطباق استفاده کرد.

منبع: مجله رادیب