سنسور حرکتی چیست و چگونه کار می کند؟

با سلام خدمت همه همراهان مجله رادیب، از اینکه با یک مقاله دیگر در خدمت شما همراهان مهربان هستیم، خرسندیم. در این مقاله قصد داریم در مورد سنسورهای حرکتی و کاربردهای آن در جهان مدرن امروز صحبت کنیم. 

سنسور حرکتی چیست؟

سنسور حرکت یا حسگر مادون قرمز غیرفعال (PIR) یک دستگاه الکترونیکی است که حرکت یک جسم را در هر نقطه از میدان دید آن، با اندازه‌گیری نور فروسرخ (IR) ساطع شده یا منعکس شده توسط آن جسم تشخیص می‌دهد.

حسگرهای حرکتی حضور افراد در یک اتاق را تشخیص می‌دهند و معمولاً برای درک مکان و زمان استفاده از فضای یک ساختمان استفاده می‌شوند.

با مجهز شدن به این بینش، مدیران ساختمان و محل کار می توانند استفاده از فضا را در داخل ساختمان ها درک و مدیریت کنند. آنها همچنین می توانند گرمایش، سرمایش و سایر خدمات را بر این اساس برای صرفه جویی در انرژی و بهینه سازی استفاده از ساختمان تنظیم کنند.

سنسور حرکت چگونه کار می کند؟

سنسورهای حرکتی معمولاً حرکت را با استفاده از یک سنسور پیروالکتریک تشخیص می دهند، دستگاهی که دارای دو ناحیه دیود فوتواکتیو است تا نور مادون قرمز ساطع شده از یک جسم را به بار الکتریکی تبدیل کند.

با قرار گرفتن یک جفت سنسور پیروالکتریک در کنار یکدیگر، هرگونه تغییر در دیفرانسیل سیگنال بین دو سنسور (مثلاً توسط فردی که وارد اتاق می شود) باعث فعال شدن خود سنسور حرکتی می شود.

این طراحی فیزیکی، با مجموعا چهار ناحیه دیود فوتواکتیو، تعداد آلارم‌های کاذب احتمالی را که می‌توان تولید کرد به حداقل می‌رساند و دقت و عملکرد دستگاه را بهبود می‌بخشد.

حسگرهای حرکتی پیشرفته از اتصال به اینترنت پشتیبانی می کنند و می توانند به طور انعطاف پذیر در نرم افزار اینترنت اشیا (IoT) ادغام شوند. این امر ادغام اندازه‌گیری‌های اشغال را با خروجی سنسورهای دیگر (مانند سنسورهای دما) تسهیل می‌کند و هوشمندی و مدیریت ساختمان را افزایش می‌دهد.

حرف آخر

سنسور حرکتی بی‌سیم دستگاهی با نصب آسان است که با انواع دیگر سنسورهای DT سازگار است و با آن کار می‌کند. با استفاده از تکنولوژی روز، دستگاه می تواند اطلاعات دقیق و به روزی در مورد استفاده از فضا در هر مکان اداری ارائه دهد.

این اطلاعات برای مدیریت منزل یا شرکت حیاتی است تا مدیران را قادر سازد استفاده از اتاق را به حداکثر برسانند. ناامیدی کارمندان از ناتوانی در یافتن اتاق آزاد یا فضای جلسه به حداقل می رسد و می توان در هزینه ها صرفه جویی کرد.

جمع‌آوری داده‌ها در طول زمان همچنین به سازمان اجازه می‌دهد تا الگوهای استفاده را درک کند و برنامه‌های تمیز کردن صحیح را تعیین کند. این منجر به بهبود کیفیت تمیز کردن، کارایی و بهره وری کارکنان می شود.

منبع: مجله رادیب